Перевод: с польского на русский

с русского на польский

puknąć się w czoło

См. также в других словарях:

  • puknąć się [uderzyć się] w czoło — {{/stl 13}}{{stl 7}} nagle uprzytomnić sobie, że robi się błąd, głupstwo; opamiętać się, zastanowić się, co się robi lub mówi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na szczęście, w pewnym momencie puknął się w czoło i schował pieniądze z powrotem. Ty, puknij się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • puknąć się — pot. Puknij się, stuknij się w czoło, w głowę, posp. w łeb «słowa kierowane do osoby, która mówi głupstwa»: Maniuś, ona mi się nawet podoba. – Co? – zdumiał się Paragon. – Widziałeś, ma ładne oczy. – Puknij się w głowę. Detektyw nie musi mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czole; lm D. czół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część twarzy człowieka nad brwiami i nosem; górna przednia część głowy zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wysokie, niskie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • uderzać się – uderzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stykać się gwałtownie jakąś częścią ciała z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uderzył się kolanem o szafę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pukać się — pot. Puknij się, stuknij się w czoło, w głowę, posp. w łeb «słowa kierowane do osoby, która mówi głupstwa»: Maniuś, ona mi się nawet podoba. – Co? – zdumiał się Paragon. – Widziałeś, ma ładne oczy. – Puknij się w głowę. Detektyw nie musi mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • stuknąć się — (palcem) w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52. Stuknij się w czoło, w głowę, w łeb zob. puknąć się …   Słownik frazeologiczny

  • stukać się — Stuknąć się (palcem) w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52. Stuknij się w czoło, w głowę, w łeb zob. puknąć się …   Słownik frazeologiczny

  • stuknąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}stukać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stuknąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wpaść na siebie, uderzyć o siebie nawzajem; zderzyć się, puknąć się :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pukać — ndk I, pukaćam, pukaćasz, pukaćają, pukaćaj, pukaćał puknąć dk Va, pukaćnę, pukaćniesz, pukaćnij, pukaćnął, pukaćnęła, pukaćnęli, pukaćnąwszy 1. «uderzając lekko czymś w coś, powodować odgłos; stukać, kołatać» Pukać do drzwi, do okna, do pokoju.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»